Verslag Competitie 8 maart
Op donderdagmiddag stond ik op mijn terras terwijl de horizontale regen al twee dagen in een zware storm over ons heen denderde.
Ook de planten hadden een horizontale stand gekregen en het zeil van de bank was erachter getrokken.
Ik appte ’s avonds naar Nelleke: “Ligt er niet teveel water op de baan? Gaat het wel door?” Tenslotte was de baan op donderdag ook al gesloten vanwege het slechte weer.
“Tja, dat beslist de Groendienst morgenochtend om 07.00 uur.”
=Ping= zei mijn mobiel om 07.30 uur.
Nelleke: “De baan is open.”
Na een nacht storm draaide ik me nog eens om, maar dat had geen zin meer. Eruit! Vanaf 09.00ur komen de andere Competitie teams bij ons spelen.
En zo kwam ik om 08.40 uur (nee, geen tien over half negen, dat klinkt lang zo vroeg niet), om 08.40 uur bij de Club aan. En wie schetst mijn verbazing, ik was niet eens de eerste, en wie stond daar achter de bar? Tineke. Die goeie meid begreep dat wij natuurlijk bij binnenkomst een kopje koffie zouden willen en ze was er klaar voor. Gelijk werden we allemaal geholpen.
En de goden zij dank, het weer was tot rust gekomen, er stonden nog wel plassen her en der in de baan, maar de wind was gezakt tot een aanvaardbaar niveau, stapelwolkjes aan de lucht, een eerste zonnetje erbij, het was dat het wat aan de frisse kant was, maar het was een perfecte dag om te spelen.
Daar kwam Nelleke binnen, Joyce, Oekie, Elbert & Joke, wij waren de begeleiders, want probeer de baan maar eens zonder tekst en uitleg voor de eerste keer te lopen!
De bezoekende clubs, =Groengeel=, =KLM=, =Concordia= en =Ockenburgh= waren allemaal netjes op tijd en om 09.30 uur gingen ze dus onder onze begeleiding de baan in.
Ik had de beschikking over de Marshal wagen en die was zeker nodig, want de dag van 2x 18 holes was alsvolgt verdeeld: In de ochtend de holes, 1-2-10-tot en met 16 en ’s middags: 1 tot en met 9.
Na hole 2 gingen we naar hole 10 en vandaar verder door de polder.
Maar Oh wee! Een opstopping bij hole 12: Iemand had de bal in de heg achter hole 13 geslagen maar dacht van niet. Dus er naartoe gelopen om te zien of de bal inderdaad =Out of Bounds= lag. Er moest gezocht worden want de bal werd niet direct gevonden. Maar hij lag =Out of Bounds=
Dus teruggelopen en opnieuw afgeslagen. We waren 15 minuten verder en die persoon had nu afgeslagen, strafslag en weer afgeslagen, 3 slagen dus gedaan. En er stonden 4 flights in lijn achter hem op hun beurt te wachten!
Simpeler is het toch om 2 strafslagen te nemen en met drie slagen verder te gaan vanaf het punt waar de bal gevonden was, wat eigenlijk precies hetzelfde is als dat teruglopen. Iets voor de volgende keer.
De begeleiders kregen het koud. Ik nam Joke mee naar het Clubhuis om op te warmen en Paulette was aangekomen en die ging mee de polder in om mee te helpen.
Joyce kwam net als Nelleke met de fiets en schoot van de ene naar de andere kant om op te letten.
Toen de laatste hole gelopen was, moest er dus nòg een ronde van 9 holes gelopen worden, maar we waren zo wijs om ze niet terug te sturen naar hole 1. In plaats daarvan gingen ze weer naar hole 10 en vandaar weer in de rondte in de polder en dan pas terug naar holes 1 en 2 ter afsluiting. Alle spelers waren daar heel gelukkig mee. Dat scheelde een afstand!
Na deze twee rondes was er een goed verzorgde lunch en begon het tweede gedeelte op de holes 1 tot en met 9. Verder verliep eigenlijk alles goed gesmeerd. Er kwamen nog een aantal kijkers bij. En ook Jan Bosbaan liep een rondje mee met een flight.
Uiteindelijk kwamen de laatste flights rond 18.00 uur binnen.
Er waren veel complimenten van de andere Golfclubs voor onze organisatie.
Onder het genot van diverse snacks en een drankje van de club was het nog even gezellig natafelen.
Simon Jansen
{gallery}stories/2022/Competitie/Team1/1{/gallery}
Terug